Apakah yang boleh dilakukan untuk menyokong gelombang baru pesakit diabetes muda?

Berikutan pandemik COVID-19, artikel BBC baru-baru ini menyerlahkan satu kajian baharu yang menemui peningkatan luar biasa dalam bilangan kanak-kanak dan remaja di seluruh dunia yang telah didiagnosis dengan diabetes jenis 1. Pandemik COVID-19 telah mengubah sepenuhnya cara kita menjalani kehidupan, menyebabkan kita memikirkan semula cara kita terlibat dengan dunia di sekeliling kita. Satu kajian baru-baru ini oleh JAMA Network, mendedahkan bagaimana impak wabak itu masih dirasai oleh sebilangan penduduk, walaupun sekatan dan langkah kesihatan dilonggarkan.

Jurnal perubatan am, JAMA Network, menjalankan penyelidikan mengenai Insiden Diabetes dalam Kanak-Kanak dan Remaja Semasa Pandemik COVID-19, mengumpulkan data yang tersedia dari negara berbeza mengenai lebih 38,000 orang muda yang didiagnosis semasa wabak itu. Empat puluh dua kajian, termasuk 102,984 kes diabetes kejadian, telah dimasukkan dalam kajian sistematik. Penyelidikan mereka mendapati bahawa kadar kejadian diabetes jenis 1 kanak-kanak meningkat 14% semasa tahun pertama pandemik dan meningkat lebih tinggi kepada 27% pada tahun kedua COVID berbanding tahap pra-pandemi i.

Walaupun sebab sebenar peningkatan kejadian diabetes jenis 1 kanak-kanak ini masih tidak jelas, penyelidik mempunyai beberapa teori. Sebahagian daripada kenaikan itu mungkin disebabkan oleh penangguhan yang tertunggak dan kelewatan apabila perkhidmatan kesihatan ditutup ii. Satu teori sedemikian menunjukkan bahawa COVID-19 boleh mencetuskan tindak balas pada sesetengah kanak-kanak yang meningkatkan risiko diabetes, manakala hipotesis lain ialah pendedahan kepada beberapa kuman pada zaman kanak-kanak boleh membantu mengawal beberapa keadaan, termasuk diabetes. Ada kemungkinan penutupan dan penjarakan fizikal semasa wabak bermakna ramai kanak-kanak tidak mendapat pendedahan yang mencukupi kepada kuman dan dengan itu terlepas perlindungan tambahan ini ii. Walaupun tidak mengetahui punca terhingga, tindakan masih perlu diambil untuk memastikan populasi baru pesakit diabetes muda ini dapat mengakses sumber dan sokongan yang mereka perlukan dengan mudah.

Faktor yang paling membimbangkan peningkatan ketara diabetes di kalangan kanak-kanak dan remaja ialah ia berjalan selari dengan peningkatan dalam laporan ketoasidosis diabetik (DKA). Daripada kajian yang dikenal pasti, 15 negara melaporkan peningkatan dalam kejadian DKA pada tahun pertama pandemik, mengakibatkan kadar 1.26 kali lebih tinggi berbanding dengan pra-pandemi i. DKA berkembang apabila badan tidak mempunyai insulin yang mencukupi untuk membenarkan gula darah masuk ke dalam sel untuk digunakan sebagai tenaga. Sebaliknya, hati memecahkan lemak untuk bahan api, satu proses yang menghasilkan asid yang dipanggil keton. Apabila terlalu banyak keton dihasilkan terlalu cepat, ia boleh membina sehingga tahap berbahaya dalam badan iii.

Dengan kesan yang berpotensi mengancam nyawa yang DKA hadirkan, salah satu aspek pengurusan diabetes yang paling penting melibatkan pentadbiran insulin yang selamat melalui suntikan. Dos yang betul boleh menjadi perbezaan antara hidup dan mati. Bagi kanak-kanak dan remaja, didiagnosis menghidap diabetes, dan mempunyai suntikan insulin sebagai rawatan, boleh menjadi sangat menakutkan dan sering menyebabkan kebimbangan dan tekanan, dengan satu kajian mendedahkan bahawa 63% kanak-kanak (berumur 6-17) melaporkan ketakutan terhadap jarum iv . Memandangkan faktor tekanan yang berkaitan dengan jarum, adalah penting bahawa implikasi daripada tersentak atau menggeliat daripada suntikan difaktorkan oleh pengeluar peranti perubatan yang mereka bentuk jarum pen keselamatan, digunakan untuk mentadbir insulin, dan peranti akan mentadbir penghantaran dos penuh tanpa gangguan.

Terdapat dua pilihan mekanisme keselamatan semasa mereka bentuk jarum pen keselamatan: peranti pasif atau peranti aktif. Perbezaan utama ialah bersama-sama dengan mekanisme keselamatan automatik, peranti pasif biasanya menutup jarum sebelum dan selepas proses suntikan, yang melindungi daripada kecederaan pada batang jarum tetapi mungkin menyukarkan untuk melihat jarum dan memerlukan penggunaan teknik suntikan yang berbeza. Selain itu, jika pesakit cemas dan bergerak semasa suntikan, mekanisme keselamatan automatik peranti pasif boleh mengaktifkan terlalu awal dan mengganggu pentadbiran dos ubat penuh. Peranti aktif mempunyai jarum yang boleh dilihat dari saat penutup keselamatan ditanggalkan sehingga mekanisme keselamatan diaktifkan secara manual. Keterlihatan jarum sepanjang pengalaman suntikan boleh menawarkan keyakinan yang lebih baik dan memerlukan pengguna untuk terlibat secara aktif dalam proses keselamatan, memberikan mereka kawalan penuh ke atas penghantaran dos.

Pada tahun 2020, penilaian klinikal jarum pen keselamatan telah dijalankan oleh pengeluar peranti perubatan, Owen Mumford, yang meninjau pendapat profesional penjagaan kesihatan yang menyampaikan suntikan insulin kepada kanak-kanak menggunakan kedua-dua alat jarum pen keselamatan aktif dan pasif. Penemuan menunjukkan keutamaan yang kuat di kalangan peserta untuk mekanisme keselamatan yang aktif. Mengenai subjek dos yang tepat, 98% responden bersetuju bahawa mereka mengawal penghantaran dos, dengan 96% bersetuju bahawa mereka yakin mereka dapat menyampaikan dos penuh ubat tanpa kebocoran apabila menggunakan jarum pen keselamatan aktif v Secara perbandingan, terdapat perbezaan yang ketara dengan mereka yang menggunakan peranti pasif; 59% responden bersetuju bahawa mereka mengawal penghantaran dos dan 41% bersetuju mereka yakin mereka dapat menyampaikan dos penuh ubat tanpa kebocoran menggunakan jarum pen keselamatan pasif v. Mengambil kira kepentingan dos insulin yang tepat dalam mencegah kejadian DKA, data ini menunjukkan bahawa peranti aktif memberikan lebih keyakinan dan kawalan apabila ia datang kepada penghantaran dos.

Penyelidikan lanjut telah dijalankan pada 2022 oleh syarikat penyelidikan bebas MindMetre, yang menerbitkan hasil kajian UK mengenai penggunaan peranti keselamatan di kalangan amanah NHS berikutan bukti anekdot tentang dos insulin yang salah. Keputusan mendapati bahawa 36.4% daripada NHS Trusts berkata mereka telah mengalami pengumpulan insulin, dan 25% mengalami dos insulin yang tidak betul yang dibuktikan oleh kejadian buruk di premis oleh pesakit vi. Kedua-dua situasi berlaku apabila menggunakan peranti pasif. Amanah juga diberi pilihan untuk memberikan konteks tambahan kepada respons mereka - dengan satu Amanah menyatakan bahawa "dos insulin yang tidak tepat dilihat sebagai hasil daripada jarum keselamatan pasif, disebabkan ini [kami] berpindah ke jarum keselamatan aktif" dan "pengumpulan insulin diperhatikan apabila menggunakan jarum keselamatan pasif… sekali lagi [kami] berpindah ke jarum keselamatan aktif atas sebab ini vi.”

Semasa kita mengemudi selepas pandemik COVID-19, adalah penting untuk menangani peningkatan kelaziman diabetes jenis 1 dalam kalangan individu muda dengan memastikan pesakit ditawarkan rawatan terbaik berdasarkan keperluan khusus mereka. Penyelidikan yang dijalankan oleh Owen Mumford dan MindMetre mencadangkan bahawa jarum pen keselamatan yang aktif boleh memberikan lebih keyakinan dalam penghantaran dos penuh dan memberi pengguna lebih kawalan terhadap pengalaman suntikan - khususnya apabila menangani pengumpulan insulin dan kejadian DKA yang berpotensi mengancam nyawa. Seperti mana-mana senario klinikal, profesional penjagaan kesihatan mesti menilai setiap pesakit berdasarkan kes demi kes untuk menentukan penjagaan yang diperlukan dan penyelesaian peranti yang paling sesuai dengan situasi tersebut.

i D’Souza D, Empringham J, Pechlivanoglou P, Uleryk EM, Cohen E, Shulman R. Incidence of Diabetes in Children and Adolescents During the COVID-19 Pandemic: A Systematic Review and Meta-Analysis. JAMA Netw Open. 2023;6(6):e2321281. doi:10.1001/jamanetworkopen.2023.21281 
ii Roberts, M. (2023) Covid pandemic linked to surge in child and teen diabetes, BBC News. Available at: https://www.bbc.co.uk/news/health-66054946 (Accessed: 03 July 2023). 
iii Diabetic ketoacidosis (2022) Centres for Disease Control and Prevention. Available at: https://www.cdc.gov/diabetes/basics/diabetic-ketoacidosis.html (Accessed: 03 July 2023). 
iv Orenius, T. et al. (2018) ‘Fear of injections and needle phobia among children and adolescents: An overview of psychological, behavioural, and contextual factors’, SAGE Open Nursing, 4, p. 237796081875944. doi:10.1177/2377960818759442. 
v Project Tarvos, 2020 (Data on file) vi Passive or active delivery devices in diabetes administration? (November 2022). MindMetre. Available at: https://www.mindmetreresearch.com/report/passive-active-delivery-services-nov-2022/